این جنین حاصل ادغام انسان و موش است!

دانشمندان جنین‌هایی را پرورش داده‌اند که بیشتر موش هستند تا انسان.

با کمی کمک، سلول های بنیادی انسان می توانند خود را به جنین های در حال رشد موش متصل کرده و کبد، قلب، شبکیه و خون را پر کنند. سلول های ضعیف انسان نمی خواهند به حیوانات دیگر تبدیل شوند. اما در یکی از جنین‌های جدید موش، 4 درصد از سلول‌های آن را انسان تشکیل می‌دادند که تا کنون کامل‌ترین ترکیب بین انسان و موش بوده است.

خوان کارلوس ایزپیسوآ بلمونته، زیست شناس رشدی در موسسه مطالعات بیولوژیکی سالک در لا جولا، کالیفرنیا، می گوید: «این سطح از یکپارچگی برای من بسیار چشمگیر است. “اگر دانشمندان دیگر این یافته ها را تکرار کنند، یک پیشرفت بزرگ خواهد بود.”

چنین دستاوردهایی می تواند نشان دهد که چگونه یک سلول می تواند یک ارگانیسم کامل را ایجاد کند. حیوانات بیشتر شبیه انسان می‌توانند در مطالعه بیماری‌هایی مانند مالاریا که انسان‌ها را بیشتر از سایر حیوانات تحت تأثیر قرار می‌دهند، ارزشمند باشند و با توسعه بیشتر، این مدل‌ها در نهایت می‌توانند به منبعی برای اندام‌های انسان تبدیل شوند.

جیان فنگ، عصب شناس و زیست شناس سلول های بنیادی، می گوید موفقیت روش جدید به زمان بستگی دارد. برای رشد و نمو در جنین‌های موش، ساعت رشد سلول‌های بنیادی انسان باید به مرحله اولیه، که مرحله ساده‌ای نامیده می‌شود، تنظیم شود. فنگ از دانشگاه بوفالو در نیویورک می گوید: «شما اساساً باید سلول های انسانی را به آن مرحله برگردانید.

این جنین حاصل ادغام انسان و موش است!

فنگ و همکارانش با خاموش کردن پروتئینی به نام mTOR به مدت سه ساعت، ساعت سلول های بنیادی را دوباره تنظیم کردند. این درمان کوتاه سلول ها را شوکه کرد و به طور بالقوه توانایی آنها را برای تبدیل به هر سلولی در بدن بازیابی کرد.

محققان 10 تا 12 مورد از این سلول های جوان انسانی را به جنین موش حاوی حدود 60 تا 80 سلول موش تزریق کردند و به جنین ها اجازه دادند به مدت 17 روز رشد کنند.

ظاهراً این جنین ها علیرغم اینکه حاوی سلول های انسانی هستند به طور طبیعی رشد می کنند. با شمارش DNA که مخصوص موش یا انسان بود، محققان دریافتند که سلول های انسانی 0.1 تا 4 درصد از کل سلول های زایا را تشکیل می دهند.

سلول های انسانی خود را به بافت های در حال رشد موش پیوند زدند که قرار بود به کبد، قلب، مغز استخوان و خون تبدیل شوند. محققان دریافتند که گلبول‌های قرمز خون انسان به‌خصوص در این جنین‌های موش فراوان است. تعداد کمی از سلول های انسانی در بافت مغز یافت شد. یک جنین حاوی تعداد زیادی گیرنده نوری انسانی بود، سلول های چشمی که به تشخیص نور کمک می کنند.

تا آنجایی که محققان می‌توانستند بگویند، هیچ سلول انسانی در بین سلول‌ها وجود نداشت که به تشکیل اسپرم و تخمک ادامه دهد. توانایی بازتولید الگوها یکی از مهم‌ترین مسائل اخلاقی در مورد موجودات است که دانشمندان هنوز در تلاش برای درک آن هستند.